Υπάρχουν, δυστυχώς, πολλά εγκλήματα. Υπάρχει μια γενοκτονία. Οι θάνατοι αυξήθηκαν και οι γέννες μειώθηκαν κατά 15.000 το χρόνο που πέρασε. Η χώρα και η κοινωνία υφίστανται ένα διαρκές έγκλημα εδώ και 3,5 χρόνια: Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η διάλυση μιας χώρας, η καταστροφή της οικονομίας, η εκτόξευση της ανεργίας, οι μισθοί και συντάξεις πείνας, οι ουρές στα συσσίτια, η τεράστια η απόγνωση, η πρωτιά στις αυτοκτονίες παγκοσμίως;

Το απλοποιητικό σχήμα «εγκληματική οργάνωση»,  η πολιτική κρίση και οι αναγκαίες απαντήσεις. 

Τόσο το φαύλο πολιτικό σύστημα, που αποτελεί τη μήτρα πολλών αρνητικών φαινομένων, όσο και η τρόικα, που με την παρουσία της θυμίζει ότι βρισκόμαστε υπό ειδικό καθεστώς κατοχής, χάνουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Τόσο απλά, μόνο που στο πολιτικό επίπεδο αυτά μένουν χωρίς εκπροσώπηση ή, για την ακρίβεια, οι νεοναζί προσπαθούν να τα εκμεταλλευτούν και πρέπει να ομολογήσουμε ότι το έκαναν με επιτυχία.

• Στην έντονη παρουσία του προέδρου έτσι ώστε να ρέπουμε στο προεδρικό κόμμα;
• Στην διασφάλιση της δημοκρατίας και ποιανού, της δημοκρατίας ή των κανόνων διαμάχης των στελεχών ή της δημοκρατίας και της συμμετοχής των μελών;
• Στο άνοιγμα στην κοινωνία και το ρίζωμα σε χώρους;
• Στην πολυφωνία ή τον συνεκτικό πολιτικό λόγο και δέσμευση προς το λαό που δοκιμάζεται σκληρά;
• Στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και του καριερισμού;
• Στο βάρος για την λειτουργία και την πολιτικοποίηση των Οργανώσεων Μελών; Στο ανέβασμα του ιδεολογικού και πολιτικού επιπέδου του στελεχικού δυναμικού;
• Ποια εκτίμηση έχουμε για το υπάρχον στελεχιακό δυναμικό; Είναι έτοιμο για τα καθήκοντα που μας μπαίνουν ή είναι βουτηγμένο σε συνήθειες του χτες; Κι αν είναι πώς τροποποιείται η κατάσταση;